Jenis Milikan Tanah Secara Umum di Malaysia
Mengetahui jenis milikan tanah di Malaysia adalah penting bagi orang ramai kerana ia membolehkan individu memahami peraturan dan sekatan yang berkaitan dengan hartanah, serta memastikan pemilikan dan pemindahan hartanah dilakukan dengan sah dan mengikut undang-undang. Pengetahuan ini juga memudahkan pelaburan hartanah, memahami hak dan tanggungjawab sebagai pemilik tanah, dan memahami komitmen sosial dan budaya yang melekat kepada pelbagai jenis milikan tanah di negara ini.
Selain itu, pemahaman mengenai jenis milikan tanah juga membantu untuk memelihara dan memelihara warisan budaya dan tradisi masyarakat Melayu, serta menghormati hak komuniti pribumi di Sabah dan Sarawak yang memegang tanah adat, menjadikan pengetahuan ini penting untuk menyokong perkembangan ekonomi dan kebudayaan negara.
Table of Contents
Hakmilik Terbuka (Open Title)
Jenis milikan tanah hakmilik terbuka merupakan satu bentuk milikan tanah yang paling umum dan mudah dimiliki di Malaysia. Ia memberikan hak mutlak kepada pemilik tanah untuk memiliki, menggunakan, dan menikmati tanah tersebut. Pemilik hakmilik terbuka boleh menjual, memberi hakmilik atau warisannya kepada sesiapa sahaja tanpa sebarang sekatan. Ini bermaksud, orang Melayu dan bukan Melayu mempunyai akses yang sama untuk memiliki tanah dengan status hakmilik terbuka.
Hubungan antara Orang Melayu dan Bukan Melayu dalam Hakmilik Terbuka
Dalam konteks hakmilik terbuka, tiada perbezaan atau diskriminasi antara orang Melayu dan bukan Melayu. Hakmilik terbuka adalah terbuka kepada semua warganegara Malaysia tanpa mengira kaum atau keturunan. Ini adalah prinsip asas dalam undang-undang tanah di Malaysia yang menggalakkan kesaksamaan dalam hak pemilikan tanah.
Walaupun hakmilik terbuka tidak memberi keutamaan khusus kepada mana-mana etnik, ia adalah penting untuk diingat bahawa terdapat juga program lain seperti hakmilik pegangan Bumiputera yang diperuntukkan untuk orang Bumiputera. Ini adalah inisiatif kerajaan untuk membantu meningkatkan kepemilikan tanah dalam kalangan komuniti Bumiputera yang termasuk orang Melayu, Orang Asli, dan suku kaum lain.
Permintaan Tanah Hakmilik Terbuka
Permintaan untuk memiliki tanah dengan hakmilik terbuka adalah tinggi di Malaysia. Ini kerana hakmilik terbuka memberikan fleksibiliti kepada pemilik untuk menggunakan tanah tersebut mengikut keperluan mereka, seperti untuk perumahan, pertanian, perniagaan, atau tujuan lain. Tambahan pula, pemilik hakmilik terbuka mempunyai kebebasan untuk menjual atau memindahkan hakmilik tersebut, menjadikannya pelaburan yang menarik.
Pertumbuhan ekonomi, pembangunan bandar, dan keperluan perumahan juga menyebabkan permintaan yang tinggi untuk tanah hakmilik terbuka di kawasan-kawasan utama. Ini sering menjadi faktor yang mempengaruhi harga tanah dan hartanah di pasaran. Walaupun hakmilik terbuka adalah mudah diperoleh, penting untuk memahami peraturan tempatan dan undang-undang berkaitan sebelum melibatkan diri dalam transaksi hartanah untuk memastikan semua proses berjalan dengan lancar dan sah.
Dalam ringkasan, hakmilik terbuka adalah satu bentuk milikan tanah yang mudah dimiliki di Malaysia, dan ia tidak membezakan antara orang Melayu dan bukan Melayu. Ini adalah pilihan popular di kalangan pembeli hartanah yang mencari fleksibiliti dan kebebasan dalam penggunaan tanah mereka.
Menukar Status Tanah Rizab Kepada Hakmilik Terbuka
Ramai antara kita tidak tahu tentang tanah rizab boleh ditukar status. Proses pemansuhan tanah rizab dan penukaran kepada hakmilik terbuka melibatkan beberapa langkah penting. Ia adalah sebagai berikut:
1. Permohonan Pemansuhan:
Individu atau pemilik tanah yang berhasrat untuk memansuhkan status tanah rizab perlu membuat permohonan kepada Pejabat Tanah dan Galian (PTG) setempat. Permohonan ini perlu disertakan dengan dokumen-dokumen yang diperlukan seperti borang permohonan, surat kuasa wakil (jika berkenaan), dan sebarang dokumen sokongan yang diperlukan oleh PTG.
2. Penilaian dan Kelulusan:
PTG akan menilai permohonan tersebut dan melakukan kajian terperinci terhadap tanah yang berkenaan. Mereka juga akan mempertimbangkan faktor-faktor seperti peruntukan tempatan, undang-undang tanah, dan sejarah tanah tersebut. Sekiranya permohonan disetujui, PTG akan memberikan kelulusan untuk pemansuhan tanah rizab.
3. Pembayaran Cukai dan Yuran:
Pemohon perlu membayar cukai dan yuran yang berkaitan dengan pemansuhan tanah rizab. Jumlah yang dikenakan bergantung kepada nilai dan saiz tanah yang hendak dimansuhkan.
4. Pelaksanaan Pemansuhan:
Setelah mendapatkan kelulusan, pemilik tanah perlu melaksanakan pemansuhan secara sah. Ini termasuklah mengemukakan dokumen-dokumen yang diperlukan, seperti surat pemansuhan dan borang hakmilik terbuka, kepada PTG. PTG akan kemudian mendaftarkan tanah tersebut sebagai hakmilik terbuka dalam sistem pendaftaran tanah.
5. Pemindahan Hakmilik Terbuka:
Setelah tanah dinyatakan sebagai hakmilik terbuka, pemilik tanah boleh menjual, memberikan, mewarisi, atau menggunakan tanah tersebut tanpa sebarang sekatan. Mereka juga perlu membayar cukai tanah yang berkaitan setiap tahun.
Pemansuhan tanah rizab dan penukaran kepada hakmilik terbuka adalah satu proses yang penting dalam membolehkan pemilik tanah menggunakan dan memanfaatkan tanah mereka dengan lebih bebas. Walau bagaimanapun, proses ini perlu mengikut peraturan yang ditetapkan oleh kerajaan untuk memastikan bahawa kepentingan awam dan alam sekitar dikekalkan dalam pengurusan tanah di Malaysia.
Tanah Rizab Dibawah Perlembagaan Negara
Namun begitu tanah rizab tersebut masing tertakluk di bawah Fasal 89(2)(a) dalam Perlembagaan Persekutuan Malaysia merujuk kepada kuasa dan kawalan terhadap tanah rizab Melayu. Fasal ini adalah satu peruntukan penting yang mengekalkan dan melindungi hak dan kepentingan tanah rizab Melayu di Malaysia.
Secara terperinci, Fasal 89(2)(a) menyatakan bahawa tanah rizab Melayu di mana-mana negeri di Malaysia tidak boleh dipindah milik kepada bukan-Melayu tanpa kebenaran daripada Raja-raja Melayu dan Majlis Raja-Raja. Ini bermaksud, jika seseorang yang bukan Melayu ingin membeli atau memiliki tanah rizab Melayu, mereka perlu mendapatkan persetujuan tertulis dari Raja-raja Melayu bersama dengan persetujuan dari Majlis Raja-Raja.
Fasal ini adalah penting kerana ia mengekalkan hak dan kepemilikan tanah rizab Melayu di tangan komuniti Melayu. Ia juga merupakan satu mekanisme kawalan yang digunakan untuk memastikan bahawa tanah rizab Melayu tidak hilang kepada bukan-Melayu dan untuk mengekalkan integriti serta kepentingan ekonomi dan budaya komuniti Melayu di Malaysia.
Selain itu, Fasal 89(2)(a) ini juga mencerminkan prinsip-prinsip asas Perlembagaan Persekutuan yang mengiktiraf hak dan kepentingan pelbagai kaum di Malaysia, dengan memberikan perlindungan khusus terhadap hak tanah rizab Melayu tanpa menafikan hak-hak kaum lain. Ia adalah satu langkah positif dalam usaha untuk mengekalkan keharmonian dan perpaduan dalam masyarakat Malaysia yang pelbagai ini.
Hakmilik Pegangan Bumiputera
Hakmilik Pegangan Bumiputera adalah satu jenis milikan tanah yang diperuntukkan khas untuk orang Bumiputera di Malaysia. Orang Bumiputera merujuk kepada orang Melayu, Orang Asli, dan suku kaum pribumi lain di Malaysia. Konsep hakmilik ini diperkenalkan sebagai sebahagian daripada dasar-dasar pembangunan ekonomi Malaysia, terutamanya selepas kemerdekaan pada tahun 1957. Ia adalah usaha untuk menyokong pertumbuhan ekonomi dan peningkatan sosioekonomi komuniti Bumiputera di negara ini.
Sejarah Hakmilik Pegangan Bumiputera bermula dengan pelaksanaan Dasar Ekonomi Baru (DEB) pada tahun 1971. DEB bertujuan untuk mengurangkan jurang ekonomi antara etnik Melayu dan etnik bukan-Melayu di Malaysia. Salah satu komponen penting DEB adalah pemerkasaan ekonomi Bumiputera melalui pelbagai inisiatif, termasuk pengekalan hakmilik tanah.
Kaitan hakmilik ini dengan projek pembangunan hartanah di Malaysia adalah melalui polisi 30% rizab Bumiputera. Polisi ini memerlukan pemaju hartanah yang melancarkan projek pembangunan tertentu untuk merizabkan sekurang-kurangnya 30% daripada jumlah unit hartanah yang akan dibangunkan kepada bakal pembeli Bumiputera. Ini bermaksud bahawa sebahagian daripada hartanah yang dibina dalam projek tersebut harus dikhaskan untuk dijual kepada orang Bumiputera.
Ketetapan ini bertujuan untuk memberi peluang kepada orang Bumiputera untuk memiliki hartanah dan menikmati manfaat pelaburan hartanah. Ini juga membantu meningkatkan kepemilikan dan kekayaan komuniti Bumiputera. Namun, pemaju hartanah perlu mematuhi ketetapan ini dan memastikan bahawa unit-unit rizab tersebut hanya dijual kepada bakal pembeli Bumiputera sahaja.
Sejak pengenalan DEB, polisi 30% rizab Bumiputera telah menjadi sebahagian daripada strategi pembangunan ekonomi Malaysia. Ia adalah komponen penting dalam usaha untuk mengukuhkan ekonomi dan mengekalkan keadilan sosioekonomi di kalangan pelbagai etnik di negara ini.
Dalam kesimpulannya, Hakmilik Pegangan Bumiputera dan polisi 30% rizab Bumiputera adalah usaha kerajaan Malaysia untuk meningkatkan kepemilikan dan kekayaan komuniti Bumiputera melalui pembelian hartanah. Ini adalah satu langkah penting dalam melaksanakan dasar-dasar pembangunan ekonomi dan sosial negara serta memastikan keadilan dan kesaksamaan di kalangan semua warganegara Malaysia.
Tanah Pegangan Melayu
Tanah Pegangan Melayu merujuk kepada sejenis milikan tanah yang mempunyai sejarah dan kaitan erat dengan identiti Melayu di Malaysia. Ia adalah satu konsep yang membawa makna penting dalam pemilikan tanah di beberapa negeri di Malaysia, terutamanya dalam Negeri-Negeri Melayu Bersekutu (Perak, Selangor, Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, Negeri Sembilan, dan Pahang), Kedah, Perlis, Kelantan, Terengganu, dan Johor.
Ciri-ciri Utama Tanah Pegangan Melayu:
Pemilikan Melayu: Tanah Pegangan Melayu hanya boleh dimiliki oleh individu yang berasal dari komuniti Melayu. Ia adalah satu bentuk pemilikan yang bertujuan untuk menjaga dan memelihara kepentingan ekonomi, budaya, dan identiti Melayu di Malaysia.
Pewarisan: Tanah Pegangan Melayu sering kali diwarisi dari generasi ke generasi dalam komuniti Melayu. Ia membolehkan keluarga dan keturunan Melayu untuk terus memiliki dan memanfaatkan tanah tersebut tanpa menghadapi risiko pemindahan pemilikan kepada pihak luar.
Pembangunan dan Pertanian: Tanah Pegangan Melayu sering digunakan untuk pembangunan pertanian dan aktiviti-aktiviti berkaitan dengan ekonomi komuniti Melayu. Ini termasuklah ladang pertanian, tanaman kampung, dan perladangan yang membantu menyokong mata pencarian komuniti tersebut.
Tanah Pegangan Melayu Dibawah Enakmen Rizab Melayu
Enakmen Rizab Melayu adalah satu peruntukan undang-undang yang diperkenalkan di beberapa negeri di Malaysia, terutamanya di Negeri-Negeri Melayu Bersekutu, untuk mengawal pemilikan tanah dan pembangunan tanah yang berada dalam kawasan rizab Melayu. Enakmen ini memberi kuasa kepada kerajaan negeri untuk menentukan kawasan tanah yang perlu dikekalkan sebagai rizab Melayu, iaitu kawasan yang disisihkan untuk komuniti Melayu.
Kaitannya dengan Tanah Pegangan Melayu adalah bahawa sebahagian besar tanah yang termasuk dalam kawasan rizab Melayu adalah Tanah Pegangan Melayu. Ini bermakna, tanah dalam kawasan rizab Melayu adalah dikekalkan untuk kegunaan dan pemilikan komuniti Melayu yang mematuhi prinsip-prinsip dan syarat-syarat yang ditetapkan dalam Enakmen Rizab Melayu.
Ini adalah satu usaha untuk memastikan bahawa tanah dan sumber-sumber semulajadi yang penting bagi komuniti Melayu dikekalkan dan digunakan secara berkesan untuk kepentingan mereka. Dengan itu, Tanah Pegangan Melayu dan Enakmen Rizab Melayu memainkan peranan penting dalam mengekalkan warisan budaya, ekonomi, dan identiti Melayu di Malaysia.
Adakah Tanah Pegangan Melayu ini boleh dimiliki oleh orang Bukan Melayu?
Tanah Pegangan Melayu boleh dimiliki oleh orang Melayu secara tunggal atau bersama dengan bukan Melayu. Pemilikan Tanah Pegangan Melayu tidak mensyaratkan bahawa hanya individu Melayu sahaja yang boleh memiliki tanah ini. Pemilikan boleh melibatkan individu Melayu tunggal, keluarga Melayu, atau kumpulan pemilik yang terdiri daripada Melayu dan bukan Melayu.
Walau bagaimanapun, penting untuk diingat bahawa apabila pemilikan melibatkan individu bukan Melayu, ia perlu mematuhi peraturan yang tertentu, terutamanya jika tanah tersebut terletak di negeri yang menerapkan undang-undang atau peraturan mengenai pemilikan tanah oleh bukan Melayu. Beberapa negeri mungkin memerlukan kelulusan khas atau persetujuan daripada pihak berkuasa tempatan atau negeri untuk pemilikan tanah oleh bukan Melayu di kawasan Tanah Pegangan Melayu.
Dengan itu, sementara Tanah Pegangan Melayu membenarkan pemilikan oleh individu Melayu, ia juga mempunyai ruang untuk pemilikan bersama dengan bukan Melayu, dengan syarat-syarat tertentu yang perlu dipatuhi mengikut undang-undang negeri masing-masing.
Tanah Rizab Melayu
Jenis milikan Tanah Rizab Melayu adalah satu jenis tanah yang istimewa dan mempunyai peranan penting dalam undang-undang tanah di Malaysia. Ia merujuk kepada kawasan tanah yang disisihkan dan dikhaskan untuk kegunaan komuniti Melayu di negara ini. Tanah Rizab Melayu adalah sebahagian daripada usaha kerajaan Malaysia untuk memastikan bahawa tanah dan sumber asli yang berharga dikekalkan untuk manfaat dan pemeliharaan kepentingan ekonomi, sosial, dan budaya komuniti Melayu.
Ciri-ciri utama Tanah Rizab Melayu adalah seperti berikut:
Kawasan Khas untuk Melayu: Tanah Rizab Melayu hanya boleh dimiliki dan digunakan oleh orang Melayu atau Bumiputera lain yang sah sahaja. Ia tidak boleh dijual atau diberikan kepada bukan-Bumiputera tanpa kelulusan khas daripada pihak berkuasa tempatan atau kerajaan persekutuan.
Perlindungan Identiti Budaya Melayu: Penetapan Tanah Rizab Melayu adalah satu usaha untuk melindungi identiti budaya Melayu di Malaysia. Ini termasuk pemeliharaan adat istiadat, tradisi, dan kebudayaan Melayu yang berkaitan dengan tanah dan sumber semula jadi.
Kepentingan Ekonomi Masyarakat Melayu: Tanah Rizab Melayu juga dimaksudkan untuk menjaga kepentingan ekonomi komuniti Melayu. Ini boleh termasuk pemeliharaan sumber-sumber tanah yang digunakan untuk pertanian, perladangan, atau pelbagai aktiviti ekonomi lain yang berkaitan dengan kehidupan komuniti Melayu.
Perlindungan Sumber Semula Jadi: Selain itu, Tanah Rizab Melayu juga sering merangkumi kawasan-kawasan yang mempunyai nilai alam semula jadi yang tinggi, seperti hutan hujan, sungai, atau kawasan pantai. Penetapan ini adalah untuk memastikan sumber semula jadi yang penting ini dijaga dengan baik dan tidak dieksploitasi secara tidak terkawal.
Sekatan dalam Jenis Milikan Tanah Rizab Melayu
Tanah Rizab Melayu adalah satu jenis milikan tanah yang tertentu di Malaysia yang dikenakan sekatan-sekatan tertentu untuk memastikan pemeliharaan dan pelestarian kepemilikan Melayu ke atas tanah tersebut. Berikut adalah sekatan-sekatan yang dikenakan terhadap tanah Rizab Melayu:
- Sekatan Terhadap Pemberimilikan kepada Bukan Melayu. Sekatan ini adalah sekatan asas yang mencegah pemberian milikan tanah Rizab Melayu kepada individu atau entiti yang bukan keturunan Melayu. Ia adalah untuk memastikan bahawa tanah tersebut kekal di bawah kepemilikan Melayu.
- Sekatan Terhadap Pindahmilik, Cagaran dan Pajakan Kepada Bukan Melayu. Sekatan ini melarang pemilik tanah Rizab Melayu untuk memindahkan, meletakkan cagaran, atau mengehadkan hak kepada individu atau entiti bukan Melayu. Ini adalah untuk mengelakkan pemindahan hak tanah kepada bukan-Melayu.
- Sekatan Terhadap Urusniaga melalui Wakil kepada Bukan Melayu. Sekatan ini melarang pemilik tanah Rizab Melayu daripada melaksanakan urusniaga tanah melalui wakil atau perantara yang bukan Melayu. Tujuannya adalah untuk memastikan bahawa tanah tersebut dikuasai dan diterajui oleh Melayu secara langsung.
- Sekatan Terhadap Kaveat Lien sebagai Jaminan Pinjaman. Sekatan ini menghalang pemilik tanah Rizab Melayu daripada menggunakan tanah tersebut sebagai jaminan untuk mendapatkan pinjaman dengan mengekaveatkan lien. Ini adalah untuk mengelakkan pemilik tanah daripada menjual atau melepaskan hak kepada bukan-Melayu sebagai hasil daripada pinjaman tersebut.
- Sekatan Terhadap Kaveat – Kaveat Lain oleh Penkaveat Bukan Melayu. Sekatan ini menghalang bukan-Melayu daripada meletakkan kaveat yang lain ke atas tanah Rizab Melayu. Ini adalah untuk mengelakkan pihak lain daripada mengganggu hak pemilik Melayu ke atas tanah tersebut.
- Sekatan Berhubung Pengisytiharan Bankrap bagi mana – mana Tanah Rizab Melayu untuk dipegang Oleh “Official Assignee”. Sekatan ini menyekat proses pengisytiharan bankrap untuk pemilik tanah Rizab Melayu. Tanah tersebut tidak boleh dipegang oleh “Official Assignee” dalam kes pengisytiharan bankrap.
- Sekatan Terhadap “Attachments in Execution”. Sekatan ini menghalang pelaksanaan atau sitaan ke atas tanah Rizab Melayu. Ini adalah untuk memastikan tanah tersebut tidak akan jatuh ke tangan bukan-Melayu melalui proses undang-undang.
- Sekatan Sebagai Pemegang Amanah oleh Bukan Melayu. Sekatan ini melarang bukan-Melayu daripada menjadi pemegang amanah untuk tanah Rizab Melayu. Pemegang amanah perlu memastikan pemilikan Melayu kekal.
- Sekatan Terhadap Pemberian Probat dan Surat Wakil Kuasa kepada Bukan Melayu. Sekatan ini melarang pemberian probat atau surat kuasa yang melibatkan tanah Rizab Melayu kepada individu atau entiti yang bukan Melayu.
- Sekiranya berlaku lelongan, Bukan Melayu dihalang untuk memasuki lelongan bagi tanah-tanah Rizab Melayu. Sekatan ini menghalang bukan-Melayu daripada memenangi lelongan bagi tanah Rizab Melayu dalam kes lelongan.
Sekatan-sekatan ini adalah penting untuk memelihara dan memastikan pemilikan Melayu ke atas tanah Rizab Melayu di Malaysia. Ia adalah sebahagian daripada dasar kerajaan untuk memastikan kestabilan dan keadilan dalam pemilikan tanah di negara ini.
Tanah Pegangan Adat Negeri Sembilan dan Melaka
Tanah Pegangan Adat Negeri Sembilan dan Melaka merujuk kepada kawasan tanah yang diatur dan dipegang mengikut adat istiadat dan tradisi setempat di dua negeri, iaitu Negeri Sembilan dan Melaka, di Malaysia. Kategori ini menghormati warisan budaya dan adat resam yang unik kepada masyarakat tempatan, terutama bagi komuniti Melayu Minangkabau yang mendominasi kawasan ini.
Daerah yang Terlibat
Negeri Sembilan: Negeri Sembilan terkenal dengan tradisi adat istiadat Melayu Minangkabau yang unik. Kawasan-kawasan seperti Seremban, Jelebu, Kuala Pilah, Port Dickson, Jempol, dan Tampin adalah sebahagian daripada Negeri Sembilan yang merangkumi Tanah Pegangan Adat Negeri Sembilan. Setiap daerah ini mempunyai ciri-ciri dan adat resam tersendiri yang diperkukuhkan dalam pengurusan dan pemilikan tanah.
Melaka: Melaka juga mempunyai warisan adat istiadat Melayu Minangkabau yang kuat, terutama di daerah-daerah seperti Alor Gajah, Jasin, dan lain-lain kawasan di Melaka. Di sini, tanah pegangan adat Melaka adalah penting dalam menjaga nilai-nilai budaya dan identiti masyarakat tempatan.
Kaitan dengan Minangkabau
Kaitan antara Tanah Pegangan Adat Negeri Sembilan dan Melaka dengan masyarakat Minangkabau adalah penting dalam memahami sejarah dan budaya tanah ini. Masyarakat Minangkabau adalah suku kaum yang berasal dari wilayah Minangkabau di Sumatera Barat, Indonesia. Mereka membawa bersama mereka budaya, adat istiadat, dan sistem pemerintahan yang unik ke Malaysia, khususnya ke Negeri Sembilan.
Salah satu ciri paling ketara dari adat istiadat Melayu Minangkabau adalah sistem pemerintahan bersandarkan kepada konsep “adat perpatih,” di mana keturunan diperlakukan secara matrilineal (berdasarkan garis ibu). Sistem ini memberikan peranan yang penting kepada wanita dalam warisan harta dan tanah. Oleh itu, Tanah Pegangan Adat Negeri Sembilan dan Melaka juga mempunyai elemen-elemen sistem ini dalam pemilikan dan pengurusan tanah.
Kawasan ini memainkan peranan penting dalam memelihara warisan budaya dan adat istiadat Minangkabau di Malaysia. Ia adalah tempat di mana tradisi, ‘social order’, dan nilai-nilai adat masih dihormati dan dipelihara dengan cermat oleh komuniti Melayu Minangkabau. Tanah Pegangan Adat Negeri Sembilan dan Melaka memastikan bahawa warisan budaya ini dapat dikekalkan dan diteruskan kepada generasi akan datang, sambil memperkuatkan hubungan khas antara masyarakat Minangkabau dan Malaysia.
Tanah Adat Sabah Sarawak
Tanah Adat Sabah Sarawak merujuk kepada kawasan tanah yang dipegang mengikut adat istiadat dan tradisi masyarakat pribumi di negeri-negeri Sabah dan Sarawak di Malaysia. Tanah adat ini memainkan peranan penting dalam menjaga dan merangka identiti budaya serta ekonomi masyarakat pribumi di kedua-dua negeri ini.
Tanah adat Sabah Sarawak adalah satu konsep yang mempunyai akar yang mendalam dalam kebudayaan pribumi di sana. Ia merangkumi tanah-tanah yang telah diwarisi secara turun-temurun melalui sistem adat istiadat yang diiktiraf oleh komuniti pribumi seperti orang Kadazan-Dusun, Iban, Bidayuh, Murut, dan banyak lagi. Tanah adat ini sering dianggap sebagai aset yang sangat bernilai kerana ia bukan sahaja memberikan sumber ekonomi kepada masyarakat pribumi, tetapi juga mengandungi nilai-nilai kebudayaan dan sejarah yang penting.
Persempadanan tanah adat ini dapat melibatkan pemisahan tanah untuk tujuan pertanian, pemukiman, penanaman hutan, dan penggunaan lain yang berkaitan dengan cara hidup tradisional masyarakat pribumi di Sabah dan Sarawak. Kepemilikan tanah ini diiktiraf oleh undang-undang negeri dan negara, dan hak-hak adat masyarakat pribumi dalam mengurus dan menggunakan tanah adat ini telah diambil kira.
Penting untuk diingat bahawa tanah adat Sabah Sarawak adalah unik dan berbeza daripada hakmilik terbuka atau jenis milikan tanah lain di Malaysia. Ia mencerminkan hubungan erat antara tanah, budaya, dan masyarakat pribumi yang telah mendiami wilayah-wilayah ini sejak zaman purba. Oleh itu, pemeliharaan dan pengiktirafan terhadap tanah adat ini adalah penting untuk menjaga warisan budaya dan ekonomi yang kaya di Sabah dan Sarawak.
Kawasan Petempatan Pertanian Melayu (Malay Agriculture Settlement)
Kawasan Petempatan Pertanian Melayu, atau lebih dikenali sebagai Malay Agriculture Settlement (MAS), adalah satu konsep penting dalam pembangunan tanah pertanian di Malaysia. Ia adalah usaha yang berterusan untuk menggalakkan pertanian dan membantu komuniti Melayu dalam bidang pertanian. Di bawah ini, kami akan menerangkan sejarah MAS dan hubungannya dengan Enakmen Tanah Selangor dan Kampung Baru.
Sejarah Malay Agriculture Settlement (MAS)
Sejarah MAS bermula pada zaman penjajahan British di Malaysia. Pada awal abad ke-20, British telah memperkenalkan konsep MAS sebagai sebahagian daripada usaha untuk memajukan industri pertanian di kalangan komuniti Melayu. Tujuannya adalah untuk menggalakkan penduduk Melayu yang semula jadi di kawasan ini untuk terlibat dalam aktiviti pertanian dan mendapatkan keuntungan daripadanya.
Pada masa itu, sebahagian besar penduduk Melayu adalah petani padi dan getah yang tinggal di kampung-kampung tradisional. Dengan pengenalan MAS, mereka diberi peluang untuk memiliki tanah pertanian secara individu atau berkumpulan. Ini membantu mereka meningkatkan taraf hidup dan ekonomi keluarga mereka.
Kaitan Enakmen Tanah Selangor dan Kampung Baru
Kaitan antara Enakmen Tanah Selangor dan Kampung Baru adalah penting dalam konteks MAS. Enakmen Tanah Selangor adalah undang-undang yang mengawal pemilikan tanah di Selangor. Pada tahun 1900, kerajaan British memperkenalkan Enakmen Tanah Selangor yang membenarkan pengagihan tanah di kawasan Kampung Baru di Kuala Lumpur kepada penduduk Melayu setempat. Ini adalah langkah awal dalam pembentukan MAS.
Kampung Baru sendiri adalah salah satu contoh terkenal dari sebuah MAS yang berjaya. Ia merupakan kawasan petempatan Melayu tradisional di tengah-tengah ibu negara, Kuala Lumpur. Melalui Enakmen Tanah Selangor, penduduk Kampung Baru diberi peluang untuk memiliki tanah pertanian, mengubah landskap kawasan ini menjadi ladang dan perkebunan yang subur. Ini membantu mereka memperbaiki ekonomi mereka dan mewujudkan kehidupan yang lebih baik.
Dengan demikian, sejarah MAS dan kaitannya dengan Enakmen Tanah Selangor dan Kampung Baru menunjukkan betapa pentingnya usaha kerajaan dalam memberi peluang kepada komuniti Melayu untuk terlibat dalam pertanian dan memiliki tanah pertanian. Ini merupakan sebahagian daripada usaha untuk meningkatkan taraf hidup dan kebajikan komuniti Melayu di Malaysia.
Disclaimer:
Artikel yang ditulis ini hanya untuk tujuan pendidikan dan perkongsian ilmu sahaja. Penulis bukanlah seorang pakar atau pengamal undang berkaitan Tanah di Malaysia. Semua info yang dikongsikan penulis ambil dan olah daripada beberapa website yang lebih established di bawah:
Rujukan:
Lembaga Penilai, Pentaksir, Ejen Harta Tanah dan Pengurus Harta (LPPEH) Malaysia – Laman web rasmi: https://www.lppeh.gov.my/
Malaysian Institute of Estate Agents (MIEA) – Laman web rasmi: https://www.miea.com.my/
Persatuan Perunding Hartanah Muslim Malaysia (PEHAM) – Laman web rasmi: https://peham.org.my/
Website hartanah PropertyGuru – Laman web rasmi – https://www.propertyguru.com.my/
Arif Hussin – Laman web rasmi: https://arifhussin.com/
- Perbadanan Insurans Deposit Malaysia (PIDM) – Laman web rasmi: https://www.pidm.gov.my/
- Hasrol Haffiz – http://hasrolhaffiz.blogspot.com/